[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text]
Nikiel jest pierwiastkiem występującym nie tylko w przedmiotach użytku codziennego np. biżuteria; klamry w paskach; guziki; zegarki, farby do malowania ścian, kosmetyki, opakowania produktów żywnościowych itp., ale także w pożywieniu i w wodzie.
Nikiel może występować w wodzie wodociągowej jak i gruntowej (szczególnie w pobliżu zakładów produkcyjnych), a konsekwencją tego może być też wysoka zawartość tego pierwiastka w uprawach warzyw. Uczulenie na nikiel może się pojawić także przy obróbce termicznej pokarmów, przygotowywanych w metalowych garnkach.
Przy potwierdzonym uczuleniu na nikiel zaleca się:
Pamiętaj o:
- Wybieraj produkty żywnościowe z wiadomego źródła
- Warzywa i owoce najlepiej z upraw ekologicznych
- Zwróć uwagę na rodzaj opakowania produktu
- Pamiętaj o dokładnym czytaniu etykiet na produkcie, zapoznaj się z jego składem
- Kontroluj poziom żelaza we krwi (anemia potęguje wchłanianie Ni)
- Zadbaj, żeby w diecie nie zabrakło substancji utrudniających absorpcję Ni z pożywienia ( kwas askorbinowy, taniny, mleko)
- Rano, kiedy nalewasz wodę z kranu do picia lub gotowania, najlepiej odlać pierwsze kilka litrów wody, ponieważ długo przebywała ona w rurach, które mogą zawierać nikiel
- Zawsze wybieraj żywność jak najmniej przetworzoną. Żywność produkowana masowo miała kontakt z różnymi odczynnikami i maszynami, więc mogła ulec zanieczyszczeniu niklem
Z badań wynika, że wchłanianie niklu drogą pokarmową nie stanowi zagrożenia dla osób zdrowych. Reakcja alergiczna na pożywienie zawierające nikiel występuje rzadko i dotyczy osób silnie uczulonych.
Osoby uczulone na nikiel zanim zdecydują się na stosowanie diety o niskiej zawartości tego pierwiastka powinny w pierwszej kolejności rozważyć usunięcie przedmiotów codziennego użytku bogatych w nikiel.
Badania wykazują, że ten zabieg w dużym stopniu pomaga zahamować rozwój nieprzyjemnych objawów skórnych. Jednak, jeśli poprawa jest niewystarczająca należy prowadzić dietę o jak najmniejszej zawartości niklu, ale nie stosować jej dłużej niż przez 4-6 tygodni, ze względu na niedobory pokarmowe.
Nie istnieje dieta bez niklu. Odpowiednim doborem produktów, możemy jedynie obniżyć jego zawartość w diecie.
Skomponowanie takiej diety nie jest łatwym zadaniem. Przeglądając publikacje na dany temat znajdujemy różne informacje o zawartości niklu w danym produkcie i dlatego należy pamiętać, że:
- zawartość niklu w tych samych produktach spożywczych różni się w zależności od miejsca uprawy, a nawet w różnych partiach tej samej żywności.
- pory roku mogą wpływać na stężenie Ni w pożywieniu. Rośliny zawierają więcej Ni wiosną i jesienią, a mało w środku lata.
- różne części tej samej rośliny mogą zawierać odmienne ilości Ni.
Dużą zawartość niklu mają następujące pokarmy:
- wiśnie,
- kakao,
- czekolada ,
- herbata,
- ketchup,
- koncentrat pomidorowy,
- śledzie,
- tuńczyk,
- makrela,
- ser topiony,
- sos sojowy,
- wino,
- orzechy,
- margaryna,
- kukurydza,
- soja,
- płatki owsiane.
Aż 4 razy więcej niklu występuje w tkankach roślin niż zwierząt.
Ponadto nikiel jest zawarty w wielu suplementach (m.in. dedykowanych dla osób odchudzających się).
Dieta w nadwrażliwości na nikiel jest sprawą bardzo indywidualną i konieczne jest założenie dzienniczka żywieniowego przez pacjenta w celu notowania samopoczucia po spożyciu danych produktów.
Jeżeli nie wiesz jak powinien być skomponowany jadłospis z ograniczeniem niklu, spróbuj gotowego jadłospisu.
[/cmsmasters_text][/cmsmasters_column][/cmsmasters_row]
